Tuesday

Corruption

Διεφθαρμένες Μαγνητικές Περγαμηνές
(Αρχική δημοσίευση: Οκτώβριος 2002, Computer Games Magazine #27)

Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι: το πιο μαγικό και ονειρεμένο πράγμα σε αυτόν τον κόσμο είναι το Βιβλίο. Όποιος δεν το ασπάζεται αυτό, μπορεί τώρα να γυρίσει σελίδα και να απολαύσει τα θαυμάσια άρθρα αυτού του πανέμορφου περιοδικού. Οι υπόλοιποι (ονειροπαρμένοι, φαντασιόπληκτοι, ρομαντικοί και ελαφρόμυαλοι), πάρτε το χέρι μου κι ακολουθήστε με: είναι κάτι που θέλω να σας πω...

Σύντομα λοιπόν κυκλοφορεί το Unreal Tournament 2003 και το Doom 3. Είχα την ευκαιρία να δω screenshots και demos και χίλια-δυο άλλα και πραγματικά εντυπωσιάστηκα: έχουμε προχωρήσει πολύ...πάρα πολύ από τότε που για να φορτώσει ο Spectrum ήθελε ειδικό τελετουργικό χορό. Ούτε στο πιο παράτολμο κι εξωφρενικό μας όνειρο δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα βλέπαμε τέτοια πανέμορφα πράγματα στις οθόνες πολυτελείας μας. Μερικές φορές όμως αναρωτιέμαι...είναι καλό αυτό ή κακό;

Για μένα τελικά είναι κακό. Και θα σας πω γιατί: ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα σπαταλήσω ένα κάρο λεφτά για να αναβαθμίσω τον υπολογιστή μου ώστε να μπορώ να παίξω το φοβερό και τρομερό Doom 3 (κάτι που αρνούμαι πεισματικά να κάνω), κατά πάσα πιθανότητα θα μου φανεί κούφιο, αφελές και παιδικό. Και θα σας πω και κάτι άλλο και αν θέλετε το πιστεύετε: την ημέρα που θα κυκλοφορήσει το Doom 3 εγώ θα παίζω Corruption.



ΟΚ, τώρα που έδιωξα ακόμα και τους πιο ανοιχτόμυαλους και ευδιάθετους από εσάς με αυτό το τελευταίο (και μείναμε μόνο πέντε-εξι), μπορώ να συνεχίσω και να πω αυτό που ήθελα να εκμυστηρευτώ εξαρχής, χωρίς ίχνος ντροπής: από τότε λοιπόν που ήμουν πιτσιρίκος και πληκτρολογούσα 'Throw dagger at dragon', ήξερα ότι τα text-based παιχνίδια θα ήταν για πάντα τα αγαπημένα μου, όσα χρόνια και να περνούσαν. Δεν είμαι κολλημένος: βλέπω και παίζω (και μου αρέσουν) πολλά παιχνίδια από όλες τις κατηγορίες παιχνιδιών για να έχω μια ολοκληρωμένη και σφαιρική άποψη. Αλλά για μένα, τα text-based σήμαιναν κάτι περισσότερο από μερικές όμορφες καρικατούρες που χοροπηδούσαν πέρα-δώθε στην οθόνη: ήταν μια μοναδική και μαγική ευκαιρία να παίξω τον χαρακτήρα ενός βιβλίου.

Στο Corruption για παράδειγμα ήμουν ο νέος συνέταιρος στην Rodgers and Rodgers, μιας εταιρείας δικηγόρων. Μου είχαν δώσει μόλις μια BMW, μια ζουμερή αύξηση κι ένα όμορφο, μεγάλο γραφείο και όλα έμοιαζαν ανθηρά και ξέγνοιαστα. Γρήγορα όμως φάνηκε πόσο διπρόσωπος ήταν το 'φιλαράκι', ο David: όλοι προσπαθούν να κατηγορήσουν εμένα για μια απάτη που έχει γίνει μέσα στην εταιρεία και εγώ πρέπει να βρω έναν τρόπο για να επιβιώσω (γίνονται και απόπειρες δολοφονίας!), να βρω αποδείξεις για την αθωότητά μου και να κάνω αυτό το κάθαρμα να πληρώσει! Έχω *μπει* μέσα στην ιστορία κι έχω *γίνει* ο Derek.

Για εκείνους που ξέμειναν για κάποιον λόγο εδώ (και δεν ξέρουν τι εστί text-based), πρέπει να εξηγήσουμε ότι όλα τα παραπάνω γίνονται με κείμενο: το παιχνίδι περιγράφει τι βλέπετε γύρω σας κι εσείς πληκτρολογείτε την πράξη που θέλετε να κάνετε. Που και που, έπεφτε μια εικονίτσα (στα παλαιότερα text-based adventures δεν υπήρχε ούτε καν αυτή) αλλά μπορούσατε να απενεργοποιήσετε εντελώς τα υποτυπώδη αυτά στατικά γραφικά. Επίσης, αν δεν σας άρεσε η φλυαρία των τεράστιων παραγράφων, μπορούσατε να ενεργοποιήσετε πιο σύντομες περιγραφές. Αυτό ήταν το Corruption λοιπόν: μια interactive ιστορία μυστηρίου με τεράστιους όγκους κειμένου στην οθόνη του C64 ή του 6128. Κείμενο και μπόλικη φαντασία.

Δύο πράγματα μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση τότε: αντί για το fantasy σκηνικό που μας είχε παρουσιάσει τρεις φορές με τα προηγούμενα παιχνίδια της η Magnetic Scrolls, έπρεπε να επιβιώσουμε σε ένα παρανοϊκό, κλειστοφοβικό περιβάλλον μιας απρόσωπης εταιρείας. Εξάλλου, το όλο σενάριο της απάτης και δολοπλοκίας στον γλοιώδη κόσμο των επιχειρηματιών ήταν πρωτοφανές- δεν είχαμε δει πολλές υποκλοπές, εκβιασμούς, συμφωνίες ναρκωτικών και παγιδευμένα VOLVO στα παιχνίδια μάγων και ξωτικών. Το δεύτερο που με ενθουσίασε και με δυσκόλεψε παράλληλα ήταν το ρολόι του παιχνιδιού (σαν εκείνο του παλαιότερου Mindwheel): κάθε κίνηση που κάνετε προχωράει το ρολόι του παιχνιδιού κατά ένα λεπτό. Θα πρέπει λοιπόν να βρίσκεστε στο σωστό σημείο την κατάλληλη στιγμή για να λύσετε τους γρίφους και να 'καθαρίσετε' το όνομά σας μέχρι το τέλος του παιχνιδιού. Για να κρυφακούσετε λοιπόν τη συνομιλία του David με τον έμπορα ναρκωτικών, πρέπει να πάτε στο γραφείο της γραμματέας του στις 11 (που πηγαίνει στο πάρκο για να φαει σάντουιτς και να ταίσει τα παπάκια). Για να δείτε τον David να μπαίνει στην τουαλέτα και να βγαίνει με το σακουλάκι με την μυστήρια σκόνη, πρέπει να του την έχετε στημένη από έξω στις 9:30. Αν πάλι πάτε μια βόλτα στο φαρμακείο δεν θα γίνει τίποτα- εκτός και αν φτάσετε σε μια πολύ συγκεκριμένη χρονική στιγμή όπου θα σας περιμένει κάποιο πολύ σημαντικό στοιχείο ή θα γίνει κάτι που θα προχωρήσει το σενάριο προς μια πολύ διαφορετική κατεύθυνση. Χρειάζεται λοιπόν πολλή επιμονή και διορατικότητα, σημειώσεις και χρονομετρήσεις και αρκετό χρόνο για να πετύχετε τον σωστό συνδυασμό κινήσεων που θα φέρει το Corruption στο δραματικό του τερματισμό.

Η Magnetic Scrolls κυκλοφόρησε μια ειδική έκδοση το 1991 με τρία remake της: το Corruption, το Fish! και το Guild of Thieves...με ανανεωμένο interface και γραφικά και παράθυρα που μεγάλωναν και μίκραιναν και διάφορα άλλα περίεργα. Εμένα μου άρεσε περισσότερο η αυθεντική έκδοση βέβαια, του 1988: το πακέτο εκείνο ήταν τόσο έξυπνο και καλοφτιαγμένο που απορεί κανείς γιατί σήμερα δεν βλέπουμε τέτοια πράγματα... Για παράδειγμα, ο Derek έβρισκε στο παιχνίδι μια ηχογραφημένη συζήτηση που χρησιμοποιούσε σαν αποδεικτικό στοιχείο. Ε λοιπόν, στο πακέτο του παιχνιδιού, υπήρχε μέσα μια αληθινή κασέτα που περιείχε την συζήτηση αυτή. Σαν Listening Comprehension ένα πράγμα! Μέχρι και το manual ήταν σε σελίδες filofax, με τρυπούλες στις άκρες για να το βάλετε στο κανονικό σας filofax σαν καλός γιάπης. Η Magnetic Scrolls ήταν πραγματικά μια εταιρεία-θρύλος και μόνο που θυμάμαι και τα άλλα της 'βιβλιοπαίχνιδα', συγκινούμαι: Jinxter, Legacy: Realm of Terror, Myth, The Pawn, Wonderland...

Αυτό που μας διδάσκει το Corruption (αλλά και όλα τα text-based), είναι πόσο σημαντικό είναι να διαβάζουμε και να χρησιμοποιούμε και το μυαλουδάκι μας λιγάκι...Επαναλάβατε λοιπόν μετά από εμένα το γνωστό τροπάριο, το Πιστεύω της Φαντασίας: 'Πιστεύω στη δύναμη του κειμένου- στη μαγεία του βιβλίου. Πιστεύω ότι "μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις" αλλά και ότι οι χίλιες αυτές λέξεις είναι δικές μου, ενώ η έτοιμη εικόνα όχι. Πιστεύω στην δύναμη της φαντασίας και του παραμυθιού... ότι κάθε φορά που κάποιος λέει "Δεν Πιστεύω Στις Νεράιδες", κάποιο νεραϊδάκι κάπου στον κόσμο της φαντασίας πεθαίνει και ότι όχι μόνο υπάρχουν μονόκεροι αλλά και ότι το αίμα τους είναι ασημένιο. Υπάρχουν εξωγήινοι ανάμεσά μας και νάνοι βαθιά σε κατακόμβες από κάτω μας και υπάρχει μια χαμένη κοιλάδα με ζωντανούς δεινόσαυρους κάπου στην γη. Και ότι μπορεί ελάχιστοι να το καταλαβαίνουν, μα αλήθεια (αλήθεια σας λέω!) υπάρχουν άλλοι, παράλληλοι κόσμοι με τον δικό μας όπου τα πιο φανταστικά και απίστευτα πράγματα συμβαίνουν. Και ότι για να τα δω όλα αυτά και να ξεφύγω λίγο από την καθημερινότητα και τις έννοιες, δεν χρειάζομαι GeForce αλλά μόνο το μυαλό μου.'

Ωραία...Ας βάλουμε τώρα παρέα ένα text-adventure στον υπολογιστή. Αν προτιμάτε, ανοίξτε και ένα βιβλίο- το ίδιο είναι σχεδόν. Το παραμυθένιο μας ταξίδι αρχίζει.

Οκτώβριος 2002

1 comment:

  1. Λοιπόν, αυτό το κείμενο είναι το πιο αστείο από όλα. Γράφω "Και θα σας πω και κάτι άλλο και αν θέλετε το πιστεύετε: την ημέρα που θα κυκλοφορήσει το Doom 3 εγώ θα παίζω Corruption...".

    Οχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά πριν κυκλοφορήσει καν ο τίτλος, γεμάτος ενθουσιασμό δέχτηκα πρόσκληση της Activision (μέσω της Dionic) για αποκλειστικό hands-on, μαζί με 5-6 ευρωπαίους δημοσιογράφους. Μας έριξαν λοιπόν σε πολυτελή αίθουσα ξενοδοχείου στο Windsor, με υπερμηχανήματα Alienware και παίζαμε 2 μέρες σερί. Οπως καταλαβαίνετε, ήταν φοβερή εμπειρία και καυχιόμουν για μήνες που είχα τελειώσει το DOOM3 πριν καν το παίξει κανείς άλλος.

    Επιστρέφοντας, επηρρεασμένος βαθύτατα από το φοβερό catering (ξέχασα να πω, δίπλα από τους υπολογιστές είχαν ένα απέραντο μπουφέ με φοβερές λιχουδιές που δεν άδειαζε ποτέ), έγραψα ένα υπερβολικά ενθουσιώδες review, δίνοντας ένα 10/10 που προφανώς τώρα πια βλέπω ότι δεν ήταν σωστό. Προς γνώση και συμμόρφωση, έμαθα από το περιστατικό αυτό ότι πρέπει να έχεις χωνέψει τις λιχουδιές πριν να κάτσεις να γράψεις μια παρουσίαση.

    Ηθικόν δίδαγμα: ποτέ, μα ποτέ, μην λες "ποτέ".

    ReplyDelete

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ


1- Πατήστε σε μία από τις εικόνες, στην αριστερή στήλη
2- Διαβάστε
3- Αφήστε comment
4- Goto 1

Αν βρω χρόνο και δω ενδιαφέρον, θα ανεβάσω κι άλλα :) :)

Elite- Νόστιμοι ποιητές από το παρελθόν
Dungeon Master- Μπουσουλώντας στα μπουντρούμια
King's Quest- Φιλόδοξος νέος, αναζητεί στέμμα
Pirates- Πειρατικά αποκόμματα
Ultima- Αρχές, αξίες κι αρετές
Another World- Σε άλλο κόσμο ή στην φωλιά του κούκου;
Rogue- Τυχαία, γραμματιζούμενα γράμματα
Zork- Το λευκό σπίτι και τα αραχνιασμένα ντουλάπια
Defender of the Crown- Το Στέμμα και πώς να το υπερασπιστείτε
The ancient art of war- Παιχνίδια πολέμου κι έντεχνες επιθέσεις
Bard's Tale- Ο πράσινος βάρδος και η επιστροφή του ουίσκι
Lemmings- Αβασάνιστα, άσπρα κι άμυαλα
Shadow of the beast- Το κτήνος χτυπάει πάντα τρεις φορές
Pool of radiance- Η Ραδιενεργός λίμνη και τα χρυσά κουτάκια
Sim City- η πιο SIMαντική γένεση
Rick Dangerous- Η πλατφόρμα που εκδικείται κι ο κίνδυνος που δεν σώζει
Golden Axe- Το τσεκούρι πάνω στην οχιά θα πέσει
Speedball- Ανατροπή και θάνατος
Corruption- Διεφθαρμένες μαγνητικές περγαμηνές
Lost patrol- Πράσινη κόλαση και χαμένα παλικάρια
Civilization- Ο πολιτισμός του ενός ακόμα γύρου
Leisure Suit Larry- Πτυχιούχος Καρδιοκατακτητής παραδίδει μαθήματα σε παγκάκι
Street fighter- Η κληρονομιά του πρώτου πολεμιστή
Below the root-Ο μαγικός δενδρόκοσμος της Σοφίας και το Χαμένο Παιδί
Eye of the Beholder- Η τριλογία του μεγάλου ματιού
Head over Heels- Ζιγκ-Ζαγκ, Πόδια και Κεφάλι
Dune- Άμμος, Σκουλήκια και Δύο Φεγγάρια
Tron- Retronorton
Zak McKracken- Πώς να κερδίσετε το λαχείο και να σώσετε τον κόσμο
Heroes of the Lance- Οι ήρωες που βγήκαν από τους θρύλους
Total Eclipse- Πυραμίδα, Λειψυδρία, Κλειστοφοβία και Παγίδες
Quest for Glory- Ποιος θέλει να γίνει ήρωας;