Thursday

Ultima IV: Quest of the Avatar

Αρχές, Αξίες κι Αρετές
(Αρχική δημοσίευση: Iουνιος 2001, Computer Games Magazine #13)

Κάπου πολύ μακριά, αλλά κοντά ταυτόχρονα, στον μαγικό κόσμο όπου τα πλάσματα και οι καταστάσεις που γεννάει η ανθρώπινη φαντασία αποκτούν ζωή και συνείδηση…

'…έτσι κατάφερα να φτάσω στο τέλος του παιχνιδιού. Ακόμα δεν μπορώ να θυμηθώ τι ήταν αυτό που έψαχνα, αλλά να είστε σίγουροι αδέλφια μου ότι υπήρχαν τρομερές εκρήξεις, λουτρά αίματος και χιλιάδες σφαίρες!' Ο τεράστιος στρατιώτης φορούσε ένα εφαρμοστό μπλουζάκι με πολλά σκισίματα, η ζώνη και το παντελόνι του ήταν γεμάτα με γεμιστήρες, μαχαίρια και χειροβομβίδες και πλάι του καθόταν ένα τεράστιο μυδραλιοβόλο που είχε ξεκολλήσει από κάποιο μαχητικό. Κατευχαριστημένος από την ομιλία του, χαμογέλασε πλατιά σαν ενθουσιασμένο (και υπερτροφικό) πιτσιρίκι και επέστρεψε στην θέση του.

Το αμφιθέατρο όπου γινόταν φέτος η συνάντηση ήταν κατάμεστο. Στις κυκλικές κερκίδες κάθονταν ήρωες και ηρωίδες από όλα τα είδη και όλες τις εποχές των παιχνιδιών. Σε μια γωνία ο Pacman έτρωγε λαίμαργα χαπάκια από μια σακούλα που είχε φέρει από το σπίτι, ενώ ο Larry πέρναγε συνέχεια αισχρά ραβασάκια σε μια πολύ εκνευρισμένη Lara. Ο βαριεστημένος Diablo και τα αδέλφια του πετάγανε χαρτάκια στους μπροστινούς τους, τον Mario και τον Luigi. Πιο δίπλα η Konoko, η πριγκίπισσα Rosella και η Kerrigan κοιτούσαν με ενδιαφέρον τον μυώδη ομιλητή ενώ ο Zak McKraken και ο Sub-Zero βοηθούσαν έναν MechWarrior να βγάλει από το πιλοτήριο ενός Atlas μια εικοσαριά από σκανταλιάρικα Lemmings. Όλοι τους όμως χειροκρότησαν τον προηγούμενο ομιλητή – ακόμα και όσοι δεν συμφωνούσαν με την βίαια προσέγγισή του. Γιατί ήταν ο Νόμος των παιχνιδιών να σέβονται το ένα το άλλο και να αφήνουν τον τελευταίο λόγο πάντοτε στον Άνθρωπο που διατηρεί το ιερό δικαίωμα της Κρίσης και της Επιλογής.

Η λευκή κάθετη μπάρα του Pong (που ως αρχαιότερη είχε ομώνυμα ανακηρυχθεί συντονιστής της συνάντησης) περίμενε μέχρι να κάτσει ο Hack-slash-master στην θέση του και προχώρησε με μικρά πηδηματάκια στο κέντρο του χώρου. Στο αμφιθέατρο ξαφνικά έπεσε σιγή: όλοι σέβονταν τη Mπάρα γιατί από αυτήν είχαν αρχίσει τα πάντα. Με μια σοφή και γέρικη φωνή, η Μπάρα άρχισε να μιλάει:

'Σε ευχαριστούμε αδελφέ Hack-slash-master….' Η φωνή της Μπάρας, με όλον τον σεβασμό που ενέπνεε, έκανε μέχρι και τον πιο άτακτο θεατή να καθίσει ήρεμα… και τον προηγούμενο γιγαντόσωμο ομιλητή να χαμογελάσει αμήχανα στο άκουσμα του ονόματός του από το σοφό πλάσμα. Και ήταν λογικό. Όταν η Μπάρα άρχισε να χτυπάει το ίδιο μπαλάκι αριστερά-δεξιά στην πρώτη της μορφή το 1958, οι περισσότεροι από τους παρευρισκομένους δεν είχαν ακόμα γεννηθεί.

'Ο επόμενος ομιλητής μας είναι από τους αρχαιότερους του κόσμου μας,' συνέχισε η Μπάρα. 'Ξεκίνησε τη μεγάλη του πορεία πολύ παλιά, το 1978 – όταν ο Richard Garriot, ή αλλιώς Lord Brittish, σχεδίασε το πρώτο του παιχνίδι για τον Apple II: το Akabaleth. Από τότε στάθηκε λαμπρό παράδειγμα για όλους μας, με την αξιοπρέπειά του, τον Κώδικα Τιμής του και, κυρίως, με την αξιοθαύμαστη πίστη του στις οκτώ Αρετές. Τόσο καιρό δεν μας έχει μιλήσει γιατί είναι ένας ταπεινός ήρωας, αλλά του ζήτησα σαν προσωπική χάρη να μας μιλήσει απόψε γιατί είναι πολλά αυτά που μπορείτε να μάθετε από αυτόν… κυρίως οι νεώτεροι. Αδέλφια μου, ας ακούσουμε όλοι προσεκτικά τι έχει να μας πει ο Avatar για την σειρά Ultima…'

Πίσω από τη Μπάρα υλοποιήθηκε με μαγικό τρόπο ο Avatar. Στεκόταν περήφανος αλλά και ταπεινός ταυτόχρονα, ντυμένος με έναν ολόλευκο μανδύα και έχοντας κρεμάσει από τον λαιμό το αγαπημένο του Ankh, το σύμβολο της ψυχής. Η ματιά του ήταν καθαρή και το πρόσωπό του γαλήνιο. Χαμογέλασε θερμά στο ακροατήριό του κι αφού ευχαρίστησε χαμηλόφωνα τη Μπάρα, άρχισε να μιλάει δυνατά και καθαρά ώστε να τον ακούν όλοι.

Πράγματι αδέλφια μου, οι περιπέτειές μου ήταν πολλές στο βασίλειο της Brittania. Πολέμησα άπειρους σκοτεινούς εχθρούς, τον Μάγο Mondain, τη μαθήτριά του Minax και τον γόνο τους Exodus. Βοήθησα δεκάδες αθώα πλάσματα που είχαν ανάγκη, από τον παραπλανημένο Lord Blackthorn μέχρι τα παρεξηγημένα Gargoyles. Ταξίδεψα σε μυστήριες χώρες: στο Isle of Fire, το Serpent Isle και στον μακρινό κόσμο του Guardian. Στα ταξίδια μου με βοήθησαν πολλοί πιστοί σύντροφοι όπως ο Shamino, ο Iolo και ο Dupre, οι οποίοι με έβγαλαν πολλές φορές από δύσκολες καταστάσεις και μου έδειξαν την αληθινή αξία της φιλίας. Πάντοτε όμως είχα στο μυαλό μου τις οκτώ Αρετές: τη Συμπόνια, την Ειλικρίνεια, την Τιμή, την Δικαιοσύνη, την Πνευματικότητα, την Ταπεινότητα, την Αυτοθυσία και την Ανδρεία.

Νιώθοντας λίγο αμήχανος επειδή μιλούσε τόσο πολύ για τον εαυτό του, κάτι που η αρετή της Ταπεινότητας δεν επιδοκίμαζε, ο Avatar συνέχισε την ομιλία του ξέροντας ότι με τα λόγια του θα μπορούσε να μεταφέρει στους ακροατές του κάποια σωστά μηνύματα. 'Πολλές λοιπόν οι περιπέτειές μου και θα πρέπει να φλυαρήσω για πολύ ακόμα για να σας μιλήσω για όλες. Πάντως αυτή που οι Άνθρωποι αγάπησαν περισσότερο και ξεχώρισαν από τις υπόλοιπες ήταν το Ultima IV: Quest of the Avatar… το πρώτο μέρος της δεύτερης τριλογίας της σειράς και η περιπέτεια που με έκανε Avatar.

Δεν γνωρίζω αλήθεια τι ήταν αυτό που έκανε περισσότερη εντύπωση στους Ανθρώπους όταν γνώρισαν αυτό το παιχνίδι το 1985. Ίσως να ήταν επειδή ήταν η πρώτη περιπέτεια που διαδραματιζόταν στην Brittania του Lord Brittish, στην χώρα που θα έκλεβε τις καρδιές τους για τα επόμενα 16 χρόνια. Ίσως επειδή για πρώτη φορά μπορούσε κανείς να αρχίσει σε παιχνίδι έναν ελεύθερο διάλογο με οποιονδήποτε άνθρωπο έβλεπε μπροστά του, γνωρίζοντας έτσι τους πολίτες και την ταυτότητα της Britannia, συλλέγοντας πληροφορίες για τον κόσμο γύρω του και για την ίδια την Αναζήτηση. Ίσως ήταν το όμορφο πακέτο του παιχνιδιού που είχε φτιάξει η Origin, με τον υφασμάτινο τεράστιο χάρτη γραμμένο με τα runes της Brittania και το κλειδί που τα αποκωδικοποιούσε. Ακόμα και από τεχνικής άποψης πάντως, δεν νομίζω ότι υπήρχε κάποιος που να απογοητεύτηκε. Το Ultima IV ήταν το πρώτο της σειράς που διέθετε CGA γραφικά και ήχο και ο κόσμος του παιχνιδιού ήταν τεράστιος, 16 φορές μεγαλύτερος από το Ultima III. Η Britannia ήταν μια χώρα γεμάτη κρυφά σημεία και μυστικές πόλεις που μπορούσε κανείς να γνωρίσει ταξιδεύοντας πεζός, με άλογο ή ακόμα και με πλοίο.

Εγώ όμως πιστεύω πως ήταν οι οκτώ Αρετές που έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση στους Ανθρώπους. Σίγουρα, η χώρα ήταν μολυσμένη από το Κακό, κάτι που φαινόταν όχι μόνο από τα τρομερά τέρατα που περιδιάβαιναν την χώρα αλλά και από την κακία που είχε τρυπώσει στην ψυχή κάθε πολίτη. Δεν είχα σαν στόχο όμως να σκοτώσω ότι πλάσμα έβλεπα μπροστά μου, ούτε να αντιμετωπίσω τον Μεγάλο Κακό Μάγο, ούτε να ξαναφτιάξω κάποιο Σπασμένο Αρχαίο Σπαθί της Δύναμης. Έπρεπε να κάνω ένα εσωτερικό ταξίδι αναζήτησης, να επαναφέρω την ισορροπία των οκτώ Αρετών και να οδηγήσω όλους τους παραπλανημένους στον σωστό δρόμο. Να αποδεικνύω σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού ότι είμαι άξιος, επιβεβαιώνοντας την επαφή με κάθε Αρετή σε πολλές διαφορετικές πτυχές του παιχνιδιού, όπως την Ταπεινότητα στις συζητήσεις μου, την Ανδρεία στις μάχες, τη Συμπόνια στους φτωχούς και την Αυτοθυσία για αυτούς που είχαν ανάγκη. Έπρεπε να γίνω ο Avatar και να δείξω έτσι στους Ανθρώπους ότι ένα παιχνίδι μπορεί να προβληματίσει, να θέσει ζητήματα ηθικής, να υπενθυμίσει ότι υπάρχουν αρχές, αξίες και Αρετές στον κόσμο μας και να προσφέρει κάτι παραπάνω από το μίσος, τις μάχες και τη μανία των άλλων παιχνιδιών. Ότι μπορεί να προσφέρει αυτό, είπε με συγκίνηση ο Avatar και ακούμπησε απαλά το σύμβολο που κρεμόταν από τον λαιμό του. Να προσφέρει Ψυχή.



Ιούνιος 2000

4 comments:

  1. Anonymous12:00 AM

    Λίγο φαντασιόπληκτο αλλά καλό.

    ReplyDelete
  2. Δλδ τα 1, 2, 3 δεν ηταν σημαντικα? Τι ξεχωριστο ειχε το 4???

    ReplyDelete
  3. Aνωνυμε: Εχεις δικιο, υπενθυμίζω ότι είναι κείμενα γραμμένα σε μια πολύ 'φαντασιόπληκτη', όπως λες, περίοδο της ζωής μου.

    Κελλυ: Γενικά όλα τα Ultima είχαν κοινά σημεία και ακολουθούσαν ένα μοτίβο. Το 4 ήταν ίσως το πρώτο όμως που ήταν πιο 'πλήρες' από άποψη game design, τα πρώτα 3 ήταν λίγο πιο 'πρωτόγονα'.

    ReplyDelete
  4. Dirk Diggler1:35 PM

    To αγαπημένο μου. Πάω να το ξαναπαίξω...

    ReplyDelete

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ


1- Πατήστε σε μία από τις εικόνες, στην αριστερή στήλη
2- Διαβάστε
3- Αφήστε comment
4- Goto 1

Αν βρω χρόνο και δω ενδιαφέρον, θα ανεβάσω κι άλλα :) :)

Elite- Νόστιμοι ποιητές από το παρελθόν
Dungeon Master- Μπουσουλώντας στα μπουντρούμια
King's Quest- Φιλόδοξος νέος, αναζητεί στέμμα
Pirates- Πειρατικά αποκόμματα
Ultima- Αρχές, αξίες κι αρετές
Another World- Σε άλλο κόσμο ή στην φωλιά του κούκου;
Rogue- Τυχαία, γραμματιζούμενα γράμματα
Zork- Το λευκό σπίτι και τα αραχνιασμένα ντουλάπια
Defender of the Crown- Το Στέμμα και πώς να το υπερασπιστείτε
The ancient art of war- Παιχνίδια πολέμου κι έντεχνες επιθέσεις
Bard's Tale- Ο πράσινος βάρδος και η επιστροφή του ουίσκι
Lemmings- Αβασάνιστα, άσπρα κι άμυαλα
Shadow of the beast- Το κτήνος χτυπάει πάντα τρεις φορές
Pool of radiance- Η Ραδιενεργός λίμνη και τα χρυσά κουτάκια
Sim City- η πιο SIMαντική γένεση
Rick Dangerous- Η πλατφόρμα που εκδικείται κι ο κίνδυνος που δεν σώζει
Golden Axe- Το τσεκούρι πάνω στην οχιά θα πέσει
Speedball- Ανατροπή και θάνατος
Corruption- Διεφθαρμένες μαγνητικές περγαμηνές
Lost patrol- Πράσινη κόλαση και χαμένα παλικάρια
Civilization- Ο πολιτισμός του ενός ακόμα γύρου
Leisure Suit Larry- Πτυχιούχος Καρδιοκατακτητής παραδίδει μαθήματα σε παγκάκι
Street fighter- Η κληρονομιά του πρώτου πολεμιστή
Below the root-Ο μαγικός δενδρόκοσμος της Σοφίας και το Χαμένο Παιδί
Eye of the Beholder- Η τριλογία του μεγάλου ματιού
Head over Heels- Ζιγκ-Ζαγκ, Πόδια και Κεφάλι
Dune- Άμμος, Σκουλήκια και Δύο Φεγγάρια
Tron- Retronorton
Zak McKracken- Πώς να κερδίσετε το λαχείο και να σώσετε τον κόσμο
Heroes of the Lance- Οι ήρωες που βγήκαν από τους θρύλους
Total Eclipse- Πυραμίδα, Λειψυδρία, Κλειστοφοβία και Παγίδες
Quest for Glory- Ποιος θέλει να γίνει ήρωας;